 |
Predloženo je da se ovaj tekst uklopi u članak Pravoslavlje. (Rasprava) |
Sveštenik, srpska riječ koja odgovara hrvatskoj riječi svećenik, u značenju opći naziv za crkvene osobe koje su činom rukopoloženja, posvećenja osposobljene za vršenje crkvenih obreda i bogosluženja. Za vršioca vjerskih obreda postoji i naziv sveštenoslužitelj. U Pravoslavnoj crkvi sveštenik je i čin u crkvenoj hijerarhiji između đakona i episkopa, pop. U tom drugom značenju nije opravdano riječ sveštenik zamjenjivati riječju svećenik. Figurativno, riječ svećenik (sveštenik) može se odnositi i na onoga koji se sav posvetio služenju nečemu.
Izvor
- Rečnik srpskohrvatskoga književnog jezika, Matica srpska, Novi Sad, 1967-1976.