Bajrak (tur. bàjrak) u osmanlijskoj vojno-feudalnoj manja vojna jedinica do 60 vojnika u pratnji vezira ili beglerbega.[1] Bajrakom se nazivala i zastava koja se nosila u rat ili koristila prilikom svečanosti. Na poziv u rat vojska se okupljala na mjestu gdje je razvijen bajrak sandžak-bega, a zatim se vodila po bajrakom beglerbega. Bajrak su također imali i drugi zapovjednici kao što su: janičarski i akindžijski aga. Također bajrak možemo naći i u kapetanijama, agalucima, gradovima i nekim džematima. Nosilac bajraka, bajraktar u Bosni je bio iz istog džemata kao i kapetan.
Izvori
- ↑ Abdulah Škaljić: Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost, str. 113.
Literatura
- H. Kreševljaković, Kapetanije u Bosni i Hercegovini, Sarajevo, 1953.