More actions
m Zamjena teksta - '{{UNESCO-svjetska baština' u '{{UNESCO – svjetska baština' |
m Zamjena teksta - '{{fr}}' u '{{fra oznaka}}' |
||
| Redak 23: | Redak 23: | ||
Nekropolu Tija otkrila je u [[travanj]]u [[1935.]] jedna [[njemačka]] [[Etnologija|etnografska]] ekspedicija, koja se utaborila na sat hoda od [[monolit]]a i tako nabasala na nalazište<ref> | Nekropolu Tija otkrila je u [[travanj]]u [[1935.]] jedna [[njemačka]] [[Etnologija|etnografska]] ekspedicija, koja se utaborila na sat hoda od [[monolit]]a i tako nabasala na nalazište<ref> | ||
[http://130.238.24.99/library/resources/dossiers/local_history_of_ethiopia/t/ORTTES.pdf "Local History in Ethiopia"] (pdf) The Nordic Africa Institute website (pristupljeno 19. 11. 2010.)</ref> | [http://130.238.24.99/library/resources/dossiers/local_history_of_ethiopia/t/ORTTES.pdf "Local History in Ethiopia"] (pdf) The Nordic Africa Institute website (pristupljeno 19. 11. 2010.)</ref> | ||
Za stele iz Tije se u Europi i prije znalo, o njima su prvi pisali V. Chollet i H. Neuville u časopisu ''Bulletin de la Société philomathique de Paris'' još [[1905.]] god.<ref>[http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/ethio_0066-2127_1982_num_12_1_1179 Premières études, Persee Revues scientifiques] {{ | Za stele iz Tije se u Europi i prije znalo, o njima su prvi pisali V. Chollet i H. Neuville u časopisu ''Bulletin de la Société philomathique de Paris'' još [[1905.]] god.<ref>[http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/ethio_0066-2127_1982_num_12_1_1179 Premières études, Persee Revues scientifiques] {{fra oznaka}} pristupljeno 19. 11. 2010.</ref> | ||
O stelama iz Tije je izvjestio i [[Katolicizam|katolički]] [[Monah|fratar]] iz [[Gondar]]a Pere Bernardin Azais [[1920.]]<ref>[http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/ethio_0066-2127_2003_num_19_1_1040 Découvertes de stèles monolithiques dans le pays Guragué, Persee Revues scientifiques] {{ | O stelama iz Tije je izvjestio i [[Katolicizam|katolički]] [[Monah|fratar]] iz [[Gondar]]a Pere Bernardin Azais [[1920.]]<ref>[http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/ethio_0066-2127_2003_num_19_1_1040 Découvertes de stèles monolithiques dans le pays Guragué, Persee Revues scientifiques] {{fra oznaka}} pristupljeno 19. 11. 2010.</ref> Ali je nalazište nakon toga zaboravljeno, tako da su ga [[Nijemci]] ponovno otkrili svijetu. | ||
Izrezbareni moliti su različitih veličina, od 1 do 5 m, i svrstavaju se po obliku u više kategorija: figurativne kompozicije, antropomorfne, polusferne ili ćunjaste i jednostavni monoliti. Na sjevernom području nalazi se bajveći broj stela ukrašenih mačevima i tajanstvenim shematskim ljudskim figuama. Zbog izuzetne kulturno povijesne vrijednosti nepoznate kulture, [[UNESCO]] je [[1980.]] godine uvrstio nekropolu Tija na [[popis mjesta svjetske baštine u Africi]]. | Izrezbareni moliti su različitih veličina, od 1 do 5 m, i svrstavaju se po obliku u više kategorija: figurativne kompozicije, antropomorfne, polusferne ili ćunjaste i jednostavni monoliti. Na sjevernom području nalazi se bajveći broj stela ukrašenih mačevima i tajanstvenim shematskim ljudskim figuama. Zbog izuzetne kulturno povijesne vrijednosti nepoznate kulture, [[UNESCO]] je [[1980.]] godine uvrstio nekropolu Tija na [[popis mjesta svjetske baštine u Africi]]. | ||
Posljednja izmjena od 30. svibanj 2025. u 02:59
| Tija | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO
| |
| |
 Etiopija
  Tiya | |
| Godina uvrštenja: | 1980. (4. zasjedanje) |
| Vrsta: | Kulturno dobro |
| Mjerilo: | i, iv |
| Ugroženost: | - |
| Poveznica: | http://whc.unesco.org/en/list/12 UNESCO |
Tija je gradić u južnoj Etiopiji u zoni Gurage u Regiji Južnih naroda i etničkih skupina, 50 km južno od Adis Abebe. Tija JE prema podacima Središnje statističke agencije Etiopije iz 2005., imao 3.363 stanovnika. Od toga 1.615 muškaraca i 1.748 žena.[1] Na prijašnjem popisu iz 1994. godine imao je samo 1.856 stanovnika (894 muškaraca i 962 žena). Tija je jedan od tri grada u woredi Sodo.
Tija je svjetski poznata po obližnjem arheološkom nalazištu (koje je samo jedno od 160 u woredi Sodo) paleolitske nekropole u kojoj se nalazi 36 kamenih stela. "Na 32 stele su uklesani razni enigmatski simboli, ponajviše mačevi".[2]
Nekropolu Tija otkrila je u travanju 1935. jedna njemačka etnografska ekspedicija, koja se utaborila na sat hoda od monolita i tako nabasala na nalazište[3] Za stele iz Tije se u Europi i prije znalo, o njima su prvi pisali V. Chollet i H. Neuville u časopisu Bulletin de la Société philomathique de Paris još 1905. god.[4] O stelama iz Tije je izvjestio i katolički fratar iz Gondara Pere Bernardin Azais 1920.[5] Ali je nalazište nakon toga zaboravljeno, tako da su ga Nijemci ponovno otkrili svijetu.
Izrezbareni moliti su različitih veličina, od 1 do 5 m, i svrstavaju se po obliku u više kategorija: figurativne kompozicije, antropomorfne, polusferne ili ćunjaste i jednostavni monoliti. Na sjevernom području nalazi se bajveći broj stela ukrašenih mačevima i tajanstvenim shematskim ljudskim figuama. Zbog izuzetne kulturno povijesne vrijednosti nepoznate kulture, UNESCO je 1980. godine uvrstio nekropolu Tija na popis mjesta svjetske baštine u Africi.
Pored Tije nalazi se još jedno nalazište iz paleolita, Melka Kunture kod sela Melka Avaš, i kratersko jezero Hera Shetan. Atrakcija je i mjesto Agesoke, na kojemu se nalaze veliki kameni megaliti koje je oblikovala priroda.
Poveznice
Izvori
- ↑ CSA 2005 National Statistics, Table B.4
- ↑ Matt Philips and Jean-Bernard Carillet, Ethiopia and Eritrea, third edition (n.p.: Lonely Planet, 2006), str. 171.
- ↑ "Local History in Ethiopia" (pdf) The Nordic Africa Institute website (pristupljeno 19. 11. 2010.)
- ↑ Premières études, Persee Revues scientifiques (fra.) pristupljeno 19. 11. 2010.
- ↑ Découvertes de stèles monolithiques dans le pays Guragué, Persee Revues scientifiques (fra.) pristupljeno 19. 11. 2010.
- Roger Joussaume: Tiya, l'Éthiopie des Mégalithes, du Biface a l'Art Rupestre dans laCorne d'Afrique (Paris: UNESCO/CNS, 1995).
Vanjske poveznice
- GreatBuildings Page: Stelae of Tiya (fotografije)
- Fotografije na ourplaceworldheritage.com (eng.) Posjećeno 24. listopada 2011. (eng.)
| |||||||||||||||